Wczesny rozwój społeczno-emocjonalny tworzy podstawy funkcjonowania człowieka w ciągu całego życia. Pierwsze lata życia dziecka stwarzają okazję do wyposażenia go w kompetencje umożliwiające efektywną i dającą satysfakcję adaptację w środowisku – zarówno w danym momencie życia, jak i w przyszłości.

Magdalena Czub,
„Diagnoza funkcjonowania społeczno-emocjonalnego dziecka w wieku od 1,5 do 5,5 lat”

Edukacja społeczno-emocjonalna (SEL – social and emotional learning) to proces w którym dzieci i dorośli nabywają wiedzę i umiejętności niezbędne do zrozumienia i zarządzania emocjami, wyznaczania i osiągania pozytywnych celów, odczuwania i wyrażania empatii w stosunku do innych, nawiązywania i utrzymywania dobrych relacji oraz podejmowania odpowiedzialnych decyzji.

Program Harmony SEL oparty na edukacji społeczno-emocjonalnej został wyróżniony przez organizację CASEL (the Collaborative for Academic, Social and Emotional Learning) zrzeszającą najlepsze programy wspierające rozwój emocjonalny na całym świecie. Założona w 1994 organizacja CASEL uznaje kompetencje społeczno-emocjonalne za główny element edukacji. CASEL przedstawia pięć podstawowych typów umiejętności czy kompetencji składających się na inteligencję emocjonalną, które mogą być systematycznie rozwijane zarówno w domu, jak i w szkole. Do tych umiejętności zalicza się: samoświadomość, świadomość społeczną, samokontrolę, odpowiedzialne podejmowanie decyzji, umiejętne kontakty z innymi ludźmi. Wszystkie te kompetencje rozwijane są w ramach programu Harmony SEL.